ปฐมบทแห่งกระดอง

อาชีพต่างๆ ในโลกนี้มีหลากหลาย ใครทำอะไรหาเลี้ยงชีพก็เป็นคนอาชีพนั้นๆ เตะฟุตบอลก็เป็นนักฟุตบอล ค้าขายก็เป็นพ่อค้าแม่ขาย เล่นดนตรีก็เป็นนักดนตรี ฯลฯ

แต่สำหรับนักเขียนนั้นอาชีพของเขาไม่ใช่แค่เขียน แต่ึืคือการคิด

งานของเขาใช้สมองมากกว่าสองมือ เขาใช้สมองประมวลสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นให้ออกมาเป็นไอเดีย อาจแต่งเสริมด้วยจินตนาการบ้าง จากนั้นจึงถ่ายทอดออกมาสู่ีตัวอักษร

การเขียนจึงเป็นการถ่ายทอดความคิดและจินตนาการออกมา ประโยชน์ของมันไม่ใช่เพียงแค่สนองความต้องการของผู้เขียน แต่มันก็การสร้างสิ่งดีๆ ให้ผู้อ่าน สิ่งดีๆ ที่เรียกว่าความสุข ความสนุก รวมไปถึงความรู้

ชาติ กอบจิตติเคยกล่าวไว้ในบทความบทหนี่งว่า นักเขียนเป็นอาชีพที่มีชื่อเสียง แต่แปลกที่ความมีชื่อเสียงกลับไม่ขึ้นตรงกับเงินทอง นักเขียนไม่ใช่อาชีพที่รายได้ดีนักหากพูดกันตามตรง

เราจึงได้ยินคำว่า นักเขียนไส้แห้งอยู่บ่อยๆ

แต่เหตุที่ต้องมีชื่อเสียงนั้น เพราะนักเขียนต้องการนักอ่าน ต้องการคนที่มารับรู้ความคิดของเขา มีความสุขและอารมณ์ร่วมไปกับผลงานของเขา

มันเหมือนการบรรเลงเพลง แม้จะไพเราะแค่ไหน หากไร้ซึ่งผู้ฟัง เพลงนั้นก็อาจสูญเสียความสำคัญไป

รงค์ วงษ์สวรรค์จึงกล่าวว่า "ผู้อ่านคือลมหายใจของนักเขียน"

แน่นอนว่าสิ่งมีชีวิตย่อมต้องการลมหายใจเพื่อการลืมตาตื่นนอนในวันถัดๆ ไป ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์ หรือสัตว์

แม้สิ่งมีชีวิตมีกระดองที่คลานช้าต้วมเตี้ยมอย่างผมก็ยังต้องการลมหายใจ

แม้ผมจะเป็นเต่าแต่ผมก็เพิ่งฟักจากไข่้ได้ไม่นานนัก ไม่ได้เป็นผู้เฒ่าเต่าที่ผ่านโลกมานานนับพันปีและมีความรู้เต็มกระดอง

ความรู้ของผมเท่าหางเต่า แต่ก็เป็นหางของผมเอง ฉะนั้นถึงผมรู้น้อย แต่ผมรู้ตัว

ผมรู้น้อยถึงขนาดที่ไม่รู้ว่ากระต่ายวิ่งเร็วกว่าผมมากแค่ไหน แต่ผมก็รู้ตัวว่าผมวิ่งช้า และผมก็พยายามวิ่งอย่างเต็มที่เพื่อเข้าเส้นชัย

ผมขี้ตกใจและบางครั้งผมก็หดหัวอยู่ในกระดองพอเกิดเรื่อง แต่ผมก็กล้าพอที่จะไม่ิวิ่งหนีไปไหน (อาจเพราะวิ่งหนีไม่ทัน) แอบฟังสถานการณ์อยู่เงียบๆ ในกระดองโล่งๆ จากนั้นก็คิดเท่าที่สมองจะคิดได้ และ
แม้จะเป็นเพียงแค่เต่าตัวน้อย แต่ผมก็ชอบถ่ายทอดความคิดเช่นกัน

เป็นความคิดที่รู้น้อย แต่คิดไม่น้อย และที่สำคัญคือ...

ผมต้องการ "ลมหายใจ"

ต้องการเพื่อต่อชีวิตและต่อความคิด

ผมสัญญาว่าจะไม่ทำให้อากาศบริสุทธิ์ๆ ที่เข้ามาเยี่ยมเยียนในนี้ต้องหมองหม่น

ขอบคุณที่เป็นอากาศให้ผมได้มีลมหายใจ

คาเมะคุง